دو شعر از سجاد اسدی

لبخند بزن که پر بگیرم تا تو؛ من ساحل تشنه باشم و دریا تو؛ بغضی که شکسته در گلویم این ست؛ من باشم و گلبهار هشتم با تو **
در بین تمام کوچه ها گم ﺑﻰتو؛ لبریز نگاه سرد مردم ﺑﻰتو؛ ای کاش همین لحظه به پایان برسد؛ من ، دلهره، کاشانی هفتم، ﺑﻰتو

سجاد اسدی